- nosić
- 1. Ktoś niewart, żeby go (święta) ziemia nosiła «o kimś bardzo złym, niegodnym istnienia»: (...) niewart, żeby go święta ziemia nosiła (...) za to, co zrobił matce. Roz tel 1996.2. Największy, najgorszy itp. leń, łotr, oszust itp. jakiego (kiedykolwiek) ziemia nosiła «o kimś mającym jakąś złą cechę lub jakieś złe cechy w bardzo dużym stopniu; wielki, okropny leń, łotr, oszust itp.»: (...) zadaje się z największym łotrem, jakiego kiedykolwiek ziemia nosiła, dobrze na tym nie wyjdzie... Roz bezp 1999.3. Nosić coś w duszy, w sobie, w sercu «stale o czymś myśleć, pamiętać, stale doświadczać czegoś»: Wciąż noszę w sobie nadzieję, że kiedyś spotkam jakiegoś niezwykłego człowieka. Z. Nienacki, Strachy. Jak można nosić w sobie tyle nienawiści? W. Kowalewski, Bóg. Monika zawsze nosiła w sercu tęsknotę za matką (...). TV talk 2001.4. Nosić kogoś na rękacha) «dogadzać komuś, otaczać kogoś najczulszą opieką»: (...) twoi rodzice będą nosić go na rękach i uważać, że to najlepszy pod słońcem materiał na zięcia. Cosm 6/1999.b) «okazywać komuś wyjątkowe uznanie, cześć, uwielbienie»: Nakłady rosną. Wydawcy kłaniają się w pas. Pisarze są noszeni na rękach. J. Brzechwa, Kpiarz.5. Nosić kogoś w sercu «pamiętać o kimś, nie przestawać myśleć o kimś, kogo się lubi, kocha»: (...) cały czas towarzyszysz mi w życiu. To, że żyjesz, podtrzymuje mnie na duchu. Całe życie nosiłam ciebie w sercu (...). TV talk 2002.6. Nosić koszulę w zębach «być małym dzieckiem»: (...) nie jesteście mi towarzyszem, bo gdy ja byłam już działaczką partyjną, wy koszulę w zębach nosiliście. H. Zakrzewska, Niepodległość.Nosić głowę, czoło dumnie, prosto, wysoko itp. zob. nieść 4.Nosić kogoś na barana zob. baran 2.Nosić piach, piasek w rękawach zob. rękaw 2.
Słownik frazeologiczny . 2013.